Gołąb rasy hiszpan, podobnie jak wiele gołębi ozdobnych pochodzi z Turyngii, dlatego też dość trudno jest znaleźć informację, która tłumaczyłaby jego nazwę. Powszechnie określa się go tak od początku istnienia tej rasy, dlatego przyjęła się ona wśród hodowców. Wśród miłośników gołębi, często nazywa się hiszpany jednymi z najbrzydszych gołębi, nie zmienia to jednak faktu, że można spotkać je w hodowlach w całej Europie.

Prawdopodobnie hiszpan jest wynikiem skrzyżowania bagdet norymberskich z takimi gołębiami, jak tureckie, polne raz pocztowe w różnych odmianach. Pierwsze wzmianki na temat tej rasy pochodzą z 1894 r., kiedy hiszpan został pokazany na wystawie w Lipsku. Jeżeli chodzi o budowę tej rasy, to jest ona zwarta, często określana jako paradna. Wielu hodowców uważa również te ptaki, za bardzo eleganckie.

Tęczówka najczęściej jest koloru pomarańczowego, natomiast w przypadku gołębi o jasnym upierzeniu oraz młodych, tęczówka jest ciemna. Co ciekawe, w przypadku oczu o perłowej barwie, na wystawie ptak zostanie zdyskwalifikowany, ponieważ jest to rażące odejście odo obowiązującego wzorca. Nogi gołębi są średniej długości o czerwonym ubarwieniu, nie posiadają też upierzenia.

Hiszpan należy do ras, które posiadają bardzo bogate ubarwienie. Przede wszystkim spotyka się ptaki białe, niebieskie, czerwone, żółte lub czarne. Istnieją również odmiany, które posiadają wyżej wspomniane ubarwienie, jednak dodatkowym elementem są białe pasy.

Gołębie hiszpany to przede wszystkim rasa, która jest bardzo żywiołowa. Nie ma jednak najmniejszego problemu z hodowaniem tych ptaków w specjalnie przygotowanych wolierach. Oczywiście trzeba wtedy pamiętać o tym, że rasa ta uwielbia żerować w swoim naturalnym środowisku, dlatego w przypadku woliery obowiązkiem hodowcy jest zapewnienie wszystkich składników, które niezbędne są do prawidłowego rozwoju tym ptakom, w postaci dostarczanego pokarmu. Najlepiej w postaci odpowiednich mieszanek ziaren oraz specjalnie przygotowanych minerałów oraz witamin.

W przypadku rozmnażania ptaków, również należy pamiętać o kilku ważnych zasadach. Przede wszystkim kojarzenie pary powinno następować powoli, pod baczną obserwacją hodowcy, ponieważ zdarza się, że gołębie niespecjalnie przypadną sobie do gustu i może dojść do ich wzajemnego okaleczania.

Przy wyborze przyszłych rodziców, zwłaszcza wtedy, kiedy jesteśmy zorientowani na określony wygląd przyszłego pokolenia gołębi, należy brać pod uwagę cechy samca, ponieważ przede wszystkim to właśnie po nim gąski odziedziczą swoje charakterystyczne cechy. Hiszpany są płodnymi gołębiami, można im również podrzucać do gniazda gąski innej pary, którymi na pewno odpowiednio się zajmą.